చిత్ర కవిత;--నిరీక్షణ;-- సుమ కైకాల

నువ్వు నాతో మాట్లాడటం మానేస్తే 

ఆ నిశ్శబ్దాన్ని మౌనంగా గుండెలో నింపుకొని 

సహన నిశ్చలంగా మారిపోతాను !

చీకటిని అంతమొందించి వేకువ తెచ్చే 

ఉదయకిరణాలకై నిరీక్షిస్తాను !

నా మనోకాశ వీధిలో నీ పదాల గువ్వలు 

రెక్కలు విప్పుతాయని ఆశిస్తాను !

ఏదో నాడు నా విపిన వీధిలో 

నీ స్వర సుమాలు వికసిస్తాయని చూస్తుంటాను !

నీ నిష్క్రమణ తాలూకు నీలినీడలు 

మచ్చుకైనా కానరానీయక నువ్వే చిరునవ్వుగా ... 

ప్రకాశిస్తాను... కాంతులీనుతాను !!!